De zonnebank deel 2
Van het felle licht van de zonnebank ineens in het donker maakte dat ik niks zag. Maar dan ook echt helemaal niets. Mijn heerlijke gedachten waren snel uit mijn hoofd verdwenen en met mijn erectie ging het al net zo snel bergafwaarts. Het gebrom en gezoem van de zonnebank was ook verdwenen en was het ook ineens heerlijk rustig en stil. Ik concentreerde mij op het geluid wat ik wel kon horen en hoorde in de verte dat de dames met elkaar spraken maar wat ze precies zeiden kon ik niet verstaan. Terwijl ik aandachtig probeerde te luisteren was mijn snelle conclusie dat de stroom was uitgevallen en dat ze waarschijnlijk probeerden om in de meterkast het probleem op te lossen.
Ik wist niet goed wat te doen en na even nagedacht te hebben dacht ik maar even af te wachten en gewoon te blijven liggen. Als het alleen maar de zekering was dan was het vast snel opgelost en mocht het te lang duren dan kleed ik me wel aan en ga even kijken. Mijn ogen begonnen te wennen aan de duisternis en net terwijl ik dacht over hoe lang blijf je dan liggen ging de deur open. Een fel licht scheen in mijn ogen en weer zag ik niks. Ja, blauwe vlekken. Bedankt.
Het was Nathalie die mij vertelde dat het stroom achter in de zaak was uitgevallen en dat haar collegaatje bezig was dit op te lossen. Ze bood haar excuses aan voor de situatie en terwijl ze dit zei zag ik dat ze dichterbij kwam en naast de zonnebank kwam staan. Ik zei haar dat het geen probleem was en dat het vast zo opgelost zou zijn maar dat ze die felle lamp wat mij betreft wel uit mocht doen of in ieder geval niet zo recht in mijn gezicht hoefde te schijnen. Met een snelle tik op, wat later bleek, haar telefoon was het licht uit en ging het van sorry, sorry. Ik wilde je alleen even inlichten niet verlichten zei ze en moest, net als ik, hartelijk lachen om deze opmerking.
Beiden zaten we nu in het donker, ik met weer blauwe vlekken voor mijn ogen en ook Nathalie zei me dat zij nu ook niets zag. Onze ogen moesten weer wennen aan het donker maar voordat ik daar aan gewend was voelde ik ineens haar hand op mijn bovenbeen…. Wordt het niet te koud zo zei ze terwijl ze langzaam mijn bovenbeen voorzichtig streelde. Ik schrok heel even maar haar warme en zachte hand op mijn been zorgde er al heel snel voor dat ik met mijn gevoel en gedachten ergens anders was. Ik zei haar dat de kou wel meeviel maar dat haar hand wel heerlijk warm aanvoelde. Nathalie zei niets en blijkbaar concentreerde zij zich op wat ze voelde en met haar hand streelde ze steeds een heel klein beetje verder naar tussen mijn bovenbenen. De warmte en haar heerlijke strelingen zorgden ervoor dat mijn bloed al snel weer naar mijn kruis stroomde en binnen, ik schat, 2 seconden stond mijn pik alweer stijf overeind. Nog steeds zag ik eigenlijk niets maar voelde des te meer. Het duurde niet lang of Nathalie kwam met de haar hand tegen mijn zak en een zacht mmmmm ontsnapte mijn lippen kort daarop gevolgd door haar hand die mijn zak omsloot en eenzelfde mmmmm hoorde ik nu uit haar mond.
Met mijn hand zocht ik in het donker naar haar lichaam en al snel vond ik haar been. Ik begon ook haar te strelen en blijkbaar was dit voor Nathalie de goedkeuring waar ze op wachtte want haar hand verliet nu mijn ballen die ze voorzichtig streelde en pakte nu mijn stijve pik beet. Het was nog steeds donker en stil maar langzaam maar zeker begon ik iets meer te zien. Aangezien Nathalie geen zaklamp in haar ogen had gehad zou zij inmiddels wel weer genoeg kunnen zien en meende ik te zien dat ze mij van top tot teen aan het bekijken was. Haar hand om mijn pik maakte inmiddels langzame aftrekbewegingen en dat voelde heerlijk. Mijn hand streelde nog steeds haar been maar daar bleef het ook bij want verder dan haar bovenbeen, net boven haar knie, kon ik niet komen helaas.
Na een tijdje voelde ik haar vinger over mijn eikel gaan en de druppel voorvocht die ik had werd heerlijk uitgesmeerd. Toen ze dit had gedaan stak ze die vinger in haar mond en weer een zachte kreun ontsnapte haar lippen. Dit alles had misschien 2 minuten geduurd en ik was benieuwd waar dit heen zou gaan. Mijn gedachten maakten overuren en alle heerlijke scenario’s passeerden de revue. Helaas kwam er ook nu een abrupt einde aan mijn heerlijke gedachten want Nathalie stond op en zei; Ik zal eens even kijken wat mijn collega aan het doen is want volgens mij lukt het nog niet echt.
Zo snel als ze was binnengekomen was ze ook weer verdwenen en lag ik weer alleen in het donker met een stijve die nu nog meer smeekte om aandacht.
Wordt vervolgd?