Przyszywany ojciec
Urodzil sie parze narkomanów, zapewne przez przypadek. Kiedy mial kilka tygodni, sasiedzi zaalarmowani jego placzem wezwali policje. Trafil do domu dziecka. Spedzil w nim trzy lata. Po trzech latach trafil do rodziny zastepczej, podobno dokladnie sprawdzonej przez ludzi, którzy oddali go do adopcji.
W nowej rodzinie mial dwójke rodzenstwa, starsza siostre i brata. Nie lubili go od poczatku, czul to bardzo wyraznie, choc jeszcze przeciez nie potrafil precyzyjnie nazywac swiata, który go otaczal. Czesto go bili (tak, zeby nie widzieli rodzice), zmuszali do robienia za nich róznych rzeczy: sprzatania, zmywania po nich naczyn (zeby siegnac do zlewu, musial stawac na stolku). Bywalo, ze czesto go straszyli, zasmiewajac sie do lez, kiedy zsikal sie ze strachu. Caly czas powtarzali mu, ze jesli szepnie tylko slówko rodzicom, bedzie musial za to slono zaplacic. Trzymal wiec jezyk za zebami.
Przyszywany ojciec nigdy sie nie usmiechal. W ogóle na nikogo nie zwracal uwagi, a juz szczególnie Michala traktowal jak powietrze. Kilka razy zdarzylo sie, ze spuscil mu lanie – bo brat i siostra skarzyli ojcu na Michala i zawsze wszystko bylo na niego. Ilekroc cos zepsuli lub przeskrobali, dostawal manto. Nikt nigdy nie pytal go, czy rodzenstwo mówi prawde. Po laniu (albo awanturze, bo krzyk byl w tamtym domu czesto stosowanym narzedziem) ojciec jeszcze robil awantury mamie: Chcialas miec podrzutka, to masz, idiotko, i na co ci to bylo?!
Michal czul bardzo wyraznie, ze nikt oprócz mamy nie chce go w tym domu. Ze znalazl sie tam, bo tylko ona go chciala. Czul do niej bezgraniczna wdziecznosc. Serce mu pekalo, kiedy przez niego musiala plakac i wysluchiwac pretensji ojca. Za wszelka cene chcial jej to wynagrodzic, zrekompensowac.
Czesto go przytulala, brala na kolana, calowala. Michal uwielbial te chwile. Zrobilby wszystko, zeby przywolac usmiech na jej zlej, smutnej i zmeczonej twarzy. Dawal sie calowac, przytulac i piescic. To bylo nawet przyjemne, bardzo przyjemne.
Ilosc i jakosc pieszczot z czasem zwiekszala sie. Kiedy zostawali sami w domu (mama nie pracowala), zamykali sie razem w sypialni i tam sie bawili: w doktora, w lezenie na plazy, takie tam. Z czasem bylo tak, ze kiedy tylko drzwi od sypialni zamykaly sie, rozbierali sie do naga i wskakiwali pod koldre. Jak para kochanków. Mama zmuszala Michala do tego, zeby dotykal jej miejsc intymnych, sama tez go tam dotykala.
– Najgorsze jest to, ze mi sie to podobalo, bardzo mi sie podobalo – Michal unika mojego wzroku – Byla taka radosna, taka usmiechnieta, taka czula… bardzo wyraznie czulem wtedy jej milosc. Bylem dzieckiem, nie wiedzialem, ze jest cos zlego w tym, co robimy. Wtedy dalbym sobie uciac reke, ze to normalne zachowanie kazdej matki. Ze kazda mama, która kocha, tak wlasnie okazuje milosc swojemu dziecku…
Wszystko skonczylo sie, kiedy po którejs milej niedzieli, która spedzili cala rodzina na lonie natury, Michal postanowil okazac milosc swojej siostrze, która tamtego dnia byla dla niego wyjatkowo dobra. Michal wszedl do jej lózka i wlozyl jej reke do majtek, jednoczesnie calujac ja tak, jak nauczyla go mama.
Dostal wtedy od ojca takie manto, ze sie zsikal. Trzy dni nie mógl pózniej siedziec na tylku. A po tygodniu rodzice oddali go z powrotem do domu dziecka. Uznali, ze pewnie ma zle geny, ze wyrosnie na zboczenca, ze któregos dnia na pewno zgwalci siostre, matke i Bóg wie, kogo jeszcze. To wlasnie wykrzykiwal ojciec do dyrektorki domu dziecka, która usilowala dojsc, co sie wlasciwie stalo.
Potem z Michalem rozmawial psycholog. Zadawal mnóstwo pytan, kazal rysowac rózne rysunki, z których chyba nic ciekawego nie wyniklo. Michal nie chcial niczego mówic o nim i mamie, i o ich tajemnicy. Mama blagala go o to, gdy po pamietnym laniu od ojca zmieniala mu zasikana pizame. Powiedziala, ze jesli tato sie dowie, na pewno ja zabije.
Dlatego Michal milczal.
Po kolejnych dwóch latach w domu dziecka trafil do dobrych ludzi. Ciezko razem pracowali nad tym, zeby dotarl do zródla swoich wszystkich leków. Po kilku latach terapii okazalo sie, ze wyparl tamta historie, przed samym soba udajac, ze nigdy nie byl m*****owany seksualnie przez swoja adopcyjna matke. To, co go spotkalo, bylo dla niego za trudne do ogarniecia, do zrozumienia. Za to, ze kochal i okazywal swoja milosc, stracil rodzine, a zatem spotkala go najgorsza ze wszystkich mozliwych kar. Jego dzieciecy umysl nie potrafil pogodzic w sobie wszystkich faktów, poniewaz wzajemnie sie wypieraly, przeczyly sobie.
Michal nie chce mówic zbyt wiele o swoim obecnym zyciu seksualnym, mówi tylko, ze nie jest latwo, ale bardzo sie ze swoja narzeczona staraja, zeby bylo dobrze. Czasem mysli o tamtej kobiecie, o tym, ze jest na wolnosci i ze za to, co mu zrobila, nigdy nie zostala ukarana. Nie znajduje jednak w sobie dosc sil, zeby siegnac po sprawiedliwosc. Ma tylko nadzieje, ze byl jej jedyna ofiara. Jeszcze jej nie wybaczyl.